
Menos soldaduras e máis adhesivos: o CITENI marca un novo rumbo na construción naval
Menos soldaduras e máis adhesivos: o CITENI marca un novo rumbo na construción naval
Persoal investigador da Universidade da Coruña e a Universidade Nacional de Chimborazo (Ecuador) acaba de publicar un estudo na revista Ocean Engineering que analiza a durabilidade dalgunhas unións adhesivas que poderían substituír as soldaduras na fabricación de barcos. A investigación predí a súa vida útil mediante unha metodoloxía propia baseada no principio de superposición tempo-temperatura. Tamén destaca o potencial dos adhesivos para reducir o peso das embarcacións e mellorar a súa eficiencia, o que suporía un cambio significativo nos métodos tradicionais de construción na industria naval.
UN ESTUDIO DESTACADO A NIVEL INTERNACIONAL
Ocean Engineering, da editorial Elsevier ―clasificada no cuartil Q1, con maior factor de impacto no seu ámbito de investigación―, é a prestixiosa revista que salientou o estudo titulado «Predicting lifetime of adhesive bonds for naval steel by estafe-temperature superposition». Francisco Javier Rodríguez e Ana Álvarez, do grupo de investigación Propiedades Térmicas e Reolóxicas de Materiais (PROTERM) do Centro de Investigación en Tecnoloxías Navais e Industriais (CITENI) do Campus Industrial de Ferrol; Javier Tarrío e Salvador Naya, do grupo de Modelización, Optimización e Inferencia Estatística (MODES) do Centro de Investigación en Tecnoloxías da Información e as Comunicacións (CITIC), e o investigador da Universidade Nacional de Chimborazo (Ecuador) Antonio Meneses son os autores do traballo.
UNHA ALTERNATIVA QUE VAI MÁIS ALÁ DA AUTOMOCIÓN E DA AERONÁUTICA
O uso de adhesivos é común en industrias como a automotriz e a aeronáutica. Con todo, na construción naval as soldaduras aínda predominan. Este estudo demostra que os adhesivos poden converterse nunha alternativa viable, ao ofreceren non só maior durabilidade, senón tamén unha oportunidade para construír buques máis lixeiros, mellorar a súa eficiencia e reducir custos de mantemento.
SIMULANDO DÉCADAS NO MAR
Para avaliar a durabilidade dos adhesivos en condicións marítimas extremas, o equipo de investigación utilizou un método baseado no principio de superposición de tempo-temperatura (TTS). Este método permite facer probas en condicións controladas de laboratorio. Aplica temperaturas elevadas que simulan, en pouco tempo, os efectos de anos de uso real no mar. Así logrou estimar canto tempo poderían resistir os adhesivos antes de fallar.
ADHESIVOS QUE PODERÍAN CAMBIAR AS REGRAS DO XOGO
Nos ensaios, probáronse tres tipos de adhesivos: metacrilato de metilo (MMA), metacrilato e epoxi. Os resultados indican que o MMA ten unha vida útil de ata 35 anos, o metacrilato alcanza aproximadamente 28 anos e o epoxi ten unha duración de 20 anos. Dado que a vida útil media dun barco é de 25 anos, o MMA e o metacrilato superan esta expectativa e posiciónanse como unha alternativa real ás soldaduras para certos elementos da construción naval.
INTELIXENCIA ARTIFICIAL PARA MELLORAR AS PREDICIÓNS
O estudo tamén incorporou modelos de intelixencia artificial para analizar os datos obtidos, o que permitiu mellorar a precisión das predicións. Grazas á colaboración co grupo MODES do CITIC, e ao desenvolvemento de modelos estatísticos propios, o persoal investigador puido avaliar de forma máis precisa a durabilidade dos adhesivos en distintas condicións.
UNHA NOVA ERA PARA A CONSTRUCIÓN NAVAL
Os adhesivos poderían revolucionar o futuro da industria naval ao ofrecer solucións máis lixeiras, duradeiras e económicas. Esta investigación, que forma parte da tese de Francisco Javier Rodríguez, suxire que o MMA é un adhesivo especialmente prometedor para substituír as soldaduras na fabricación de embarcacións.
Ao utilizar estes compostos poliméricos, pódense lograr unións máis lixeiras, o que mellora a eficiencia das embarcacións, elimina o traballo en quente asociado ás soldaduras e aumenta así a seguridade laboral. Ademais, esta innovación podería traducirse nun aforro considerable nos custos de mantemento e nun impulso cara á sustentabilidade das futuras embarcacións.
